Չի կորցնում իր արդիականությունը․ Reflections on Trusting Trust - https://www.cs.cmu.edu/~rdriley/487/papers/Thompson_1984_ReflectionsonTrustingTrust.pdf
Ակամայից հիշեցի «այս տիպի ծրագրամիստները նաև հաճախակի տառապում են գլխուղեղի ՕՕՊ-ից» մեջբերումն այստեղից. https://web.archive.org/web/20160427023243/http://chtesutyun.arnet.am/index.php/%D4%BF%D5%B8%D5%A4%D5%A1%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%AE
չտեսութիւնն առցանց ա, մի պահ փորձեցինք այն «ռեբրենդել», բայց երեւի պէտք չէր՝
վլադիմիր, հաւէս կը լինի (երեւի՞) եթէ ունենաս ջաբբեր (xmpp) հաշիւ (կարելի ն գրանցել jabber կէտ ամ֊ում ու ցանկացած կլիենտով կպնես էս սենեակ՝
մեկնաբանութիւնը գրելիս ես ուզում էի այն չվերածուի շաղակրատ մունաթի այն մասին որ չգիտես ինչի ընդունուած ա որ ամէն վեբ էջը բերի ահռելի քանակի տուեալ եւ աշխատեցնի այն քանակի ջաւա սկրիպտ, որ ֆաները պտտուեն ու նէնց ձէն հանեն որ մտածես թէ կարգիչը պատրաստւում ա թռիչքի։ բայց մունաթն իհարկէ առաջին միտքն ա՝ եթէ մեր վեբը լինէր օգտագործելի վիճակում, եւ ծանրաբեռնուած չլինէր թրեքերներով եւ գովազդով, եւ api֊ները այլ ձեւ նախագծուէին՝ անտարկտիդայում էլ երեւի խնդիր չէր լինի։
JavaScript-ի ուռճացվածության լավ ուսումնասիրություն կա նաև այստեղ՝ բավականին տխուր արդյունքներով․ https://tonsky.me/blog/js-bloat/